Definify.com
Definition 2024
didendus
didendus
Latin
Participle
dīdendus m (feminine dīdenda, neuter dīdendum); first/second declension
- which is to be distributed
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dīdendus | dīdenda | dīdendum | dīdendī | dīdendae | dīdenda | |
| genitive | dīdendī | dīdendae | dīdendī | dīdendōrum | dīdendārum | dīdendōrum | |
| dative | dīdendō | dīdendō | dīdendīs | ||||
| accusative | dīdendum | dīdendam | dīdendum | dīdendōs | dīdendās | dīdenda | |
| ablative | dīdendō | dīdendā | dīdendō | dīdendīs | |||
| vocative | dīdende | dīdenda | dīdendum | dīdendī | dīdendae | dīdenda | |