Definify.com
Definition 2025
deturbans
deturbans
Latin
Participle
dēturbāns m, f, n (genitive dēturbantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | dēturbāns | dēturbantēs | dēturbantia | ||
| genitive | dēturbantis | dēturbantium | |||
| dative | dēturbantī | dēturbantibus | |||
| accusative | dēturbantem | dēturbāns | dēturbantēs | dēturbantia | |
| ablative | dēturbante, dēturbantī1 | dēturbantibus | |||
| vocative | dēturbāns | dēturbantēs | dēturbantia | ||
1When used purely as an adjective.