Definify.com
Definition 2025
desiliens
desiliens
Latin
Participle
dēsiliēns m, f, n (genitive dēsilientis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | dēsiliēns | dēsilientēs | dēsilientia | ||
| genitive | dēsilientis | dēsilientium | |||
| dative | dēsilientī | dēsilientibus | |||
| accusative | dēsilientem | dēsiliēns | dēsilientēs | dēsilientia | |
| ablative | dēsilientī | dēsilientibus | |||
| vocative | dēsiliēns | dēsilientēs | dēsilientia | ||