Definify.com
Definition 2025
denegans
denegans
Latin
Participle
dēnegāns m, f, n (genitive dēnegantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | dēnegāns | dēnegantēs | dēnegantia | ||
| genitive | dēnegantis | dēnegantium | |||
| dative | dēnegantī | dēnegantibus | |||
| accusative | dēnegantem | dēnegāns | dēnegantēs | dēnegantia | |
| ablative | dēnegante, dēnegantī1 | dēnegantibus | |||
| vocative | dēnegāns | dēnegantēs | dēnegantia | ||
1When used purely as an adjective.