Definify.com
Definition 2024
denegandus
denegandus
Latin
Participle
dēnegandus m (feminine dēneganda, neuter dēnegandum); first/second declension
- which is to be denied
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dēnegandus | dēneganda | dēnegandum | dēnegandī | dēnegandae | dēneganda | |
| genitive | dēnegandī | dēnegandae | dēnegandī | dēnegandōrum | dēnegandārum | dēnegandōrum | |
| dative | dēnegandō | dēnegandō | dēnegandīs | ||||
| accusative | dēnegandum | dēnegandam | dēnegandum | dēnegandōs | dēnegandās | dēneganda | |
| ablative | dēnegandō | dēnegandā | dēnegandō | dēnegandīs | |||
| vocative | dēnegande | dēneganda | dēnegandum | dēnegandī | dēnegandae | dēneganda | |