Definify.com
Definition 2025
demoturus
demoturus
Latin
Participle
dēmōtūrus m (feminine dēmōtūra, neuter dēmōtūrum); first/second declension
- about to divert
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dēmōtūrus | dēmōtūra | dēmōtūrum | dēmōtūrī | dēmōtūrae | dēmōtūra | |
| genitive | dēmōtūrī | dēmōtūrae | dēmōtūrī | dēmōtūrōrum | dēmōtūrārum | dēmōtūrōrum | |
| dative | dēmōtūrō | dēmōtūrō | dēmōtūrīs | ||||
| accusative | dēmōtūrum | dēmōtūram | dēmōtūrum | dēmōtūrōs | dēmōtūrās | dēmōtūra | |
| ablative | dēmōtūrō | dēmōtūrā | dēmōtūrō | dēmōtūrīs | |||
| vocative | dēmōtūre | dēmōtūra | dēmōtūrum | dēmōtūrī | dēmōtūrae | dēmōtūra | |