Definify.com
Definition 2025
demittens
demittens
Latin
Participle
dēmittēns m, f, n (genitive dēmittentis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | dēmittēns | dēmittentēs | dēmittentia | ||
| genitive | dēmittentis | dēmittentium | |||
| dative | dēmittentī | dēmittentibus | |||
| accusative | dēmittentem | dēmittēns | dēmittentēs | dēmittentia | |
| ablative | dēmittente, dēmittentī1 | dēmittentibus | |||
| vocative | dēmittēns | dēmittentēs | dēmittentia | ||
1When used purely as an adjective.