Definify.com
Definition 2025
debacchatio
debacchatio
Latin
Noun
dēbacchātiō f (genitive dēbacchātiōnis); third declension
Declension
Third declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | dēbacchātiō | dēbacchātiōnēs |
| genitive | dēbacchātiōnis | dēbacchātiōnum |
| dative | dēbacchātiōnī | dēbacchātiōnibus |
| accusative | dēbacchātiōnem | dēbacchātiōnēs |
| ablative | dēbacchātiōne | dēbacchātiōnibus |
| vocative | dēbacchātiō | dēbacchātiōnēs |
Descendants
- English: debacchation
References
- dēbacchātĭo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- DEBACCHATIO in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “dēbacchātĭo”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette, page 469/2.