Definify.com
Definition 2024
düzine
düzine
Turkish
Noun
düzine (definite accusative düzineyi, plural düzineler)
- dozen (twelve)
Declension
declension of düzine
possessive forms of düzine
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | düzinem | düzinelerim |
| definite accusative (belirtme) | düzinemi | düzinelerimi |
| dative (yönelme) | düzineme | düzinelerime |
| locative (bulunma) | düzinemde | düzinelerimde |
| ablative (çıkma) | düzinemden | düzinelerimden |
| genitive (tamlayan) | düzinemin | düzinelerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | düzinen | düzinelerin |
| definite accusative (belirtme) | düzineni | düzinelerini |
| dative (yönelme) | düzinene | düzinelerine |
| locative (bulunma) | düzinende | düzinelerinde |
| ablative (çıkma) | düzinenden | düzinelerinden |
| genitive (tamlayan) | düzinenin | düzinelerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | düzinesi | düzineleri |
| definite accusative (belirtme) | düzinesini | düzinelerini |
| dative (yönelme) | düzinesine | düzinelerine |
| locative (bulunma) | düzinesinde | düzinelerinde |
| ablative (çıkma) | düzinesinden | düzinelerinden |
| genitive (tamlayan) | düzinesinin | düzinelerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | düzinemiz | düzinelerimiz |
| definite accusative (belirtme) | düzinemizi | düzinelerimizi |
| dative (yönelme) | düzinemize | düzinelerimize |
| locative (bulunma) | düzinemizde | düzinelerimizde |
| ablative (çıkma) | düzinemizden | düzinelerimizden |
| genitive (tamlayan) | düzinemizin | düzinelerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | düzineniz | düzineleriniz |
| definite accusative (belirtme) | düzinenizi | düzinelerinizi |
| dative (yönelme) | düzinenize | düzinelerinize |
| locative (bulunma) | düzinenizde | düzinelerinizde |
| ablative (çıkma) | düzinenizden | düzinelerinizden |
| genitive (tamlayan) | düzinenizin | düzinelerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | düzineleri | düzineleri |
| definite accusative (belirtme) | düzinelerini | düzinelerini |
| dative (yönelme) | düzinelerine | düzinelerine |
| locative (bulunma) | düzinelerinde | düzinelerinde |
| ablative (çıkma) | düzinelerinden | düzinelerinden |
| genitive (tamlayan) | düzinelerinin | düzinelerinin |