Definify.com

Definition 2024


corrigo

corrigo

Latin

Verb

corrigō (present infinitive corrigere, perfect active correxī, supine correctum); third conjugation

  1. correct (set right)
  2. straighten
  3. make alterations or improvements in, amend, reform
  4. heal

Inflection

   Conjugation of corrigo (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present corrigō corrigis corrigit corrigimus corrigitis corrigunt
imperfect corrigēbam corrigēbās corrigēbat corrigēbāmus corrigēbātis corrigēbant
future corrigam corrigēs corriget corrigēmus corrigētis corrigent
perfect correxī correxistī correxit correximus correxistis correxērunt, correxēre
pluperfect correxeram correxerās correxerat correxerāmus correxerātis correxerant
future perfect correxerō correxeris correxerit correxerimus correxeritis correxerint
passive present corrigor corrigeris, corrigere corrigitur corrigimur corrigiminī corriguntur
imperfect corrigēbar corrigēbāris, corrigēbāre corrigēbātur corrigēbāmur corrigēbāminī corrigēbantur
future corrigar corrigēris, corrigēre corrigētur corrigēmur corrigēminī corrigentur
perfect correctus + present active indicative of sum
pluperfect correctus + imperfect active indicative of sum
future perfect correctus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present corrigam corrigās corrigat corrigāmus corrigātis corrigant
imperfect corrigerem corrigerēs corrigeret corrigerēmus corrigerētis corrigerent
perfect correxerim correxerīs correxerit correxerīmus correxerītis correxerint
pluperfect correxissem correxissēs correxisset correxissēmus correxissētis correxissent
passive present corrigar corrigāris, corrigāre corrigātur corrigāmur corrigāminī corrigantur
imperfect corrigerer corrigerēris, corrigerēre corrigerētur corrigerēmur corrigerēminī corrigerentur
perfect correctus + present active subjunctive of sum
pluperfect correctus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present corrige corrigite
future corrigitō corrigitō corrigitōte corriguntō
passive present corrigere corrigiminī
future corrigitor corrigitor corriguntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives corrigere correxisse correctūrus esse corrigī correctus esse correctum īrī
participles corrigēns correctūrus correctus corrigendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
corrigere corrigendī corrigendō corrigendum correctum correctū

Derived terms

Related terms

Descendants

  • Latvian: koriģēt
  • Norwegian: korrigere
  • Occitan: corregir
  • Polish: korygować
  • Portuguese: corrigir
  • Romanian: corecta, corija

References