Definify.com
Definition 2024
conveniendus
conveniendus
Latin
Participle
conveniendus m (feminine convenienda, neuter conveniendum); first/second declension
- which is to be convened
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | conveniendus | convenienda | conveniendum | conveniendī | conveniendae | convenienda | |
genitive | conveniendī | conveniendae | conveniendī | conveniendōrum | conveniendārum | conveniendōrum | |
dative | conveniendō | conveniendō | conveniendīs | ||||
accusative | conveniendum | conveniendam | conveniendum | conveniendōs | conveniendās | convenienda | |
ablative | conveniendō | conveniendā | conveniendō | conveniendīs | |||
vocative | conveniende | convenienda | conveniendum | conveniendī | conveniendae | convenienda |
References
- Félix Gaffiot (1934), “conveniendus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to give audience to some one: conveniendi aditum dare alicui
- to ask a hearing, audience, interview: aditum conveniendi or colloquium petere
- to give audience to some one: conveniendi aditum dare alicui