Definify.com
Definition 2025
constitutivus
constitutivus
Latin
Adjective
constitūtivus m (feminine constitūtiva, neuter constitūtivum); first/second declension
- constituent, component (attributive)
- confirmatory; defining
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | constitūtivus | constitūtiva | constitūtivum | constitūtivī | constitūtivae | constitūtiva | |
| genitive | constitūtivī | constitūtivae | constitūtivī | constitūtivōrum | constitūtivārum | constitūtivōrum | |
| dative | constitūtivō | constitūtivō | constitūtivīs | ||||
| accusative | constitūtivum | constitūtivam | constitūtivum | constitūtivōs | constitūtivās | constitūtiva | |
| ablative | constitūtivō | constitūtivā | constitūtivō | constitūtivīs | |||
| vocative | constitūtive | constitūtiva | constitūtivum | constitūtivī | constitūtivae | constitūtiva | |