Definify.com
Definition 2025
conrogatus
conrogatus
Latin
Participle
conrogātus m (feminine conrogāta, neuter conrogātum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | conrogātus | conrogāta | conrogātum | conrogātī | conrogātae | conrogāta | |
| genitive | conrogātī | conrogātae | conrogātī | conrogātōrum | conrogātārum | conrogātōrum | |
| dative | conrogātō | conrogātō | conrogātīs | ||||
| accusative | conrogātum | conrogātam | conrogātum | conrogātōs | conrogātās | conrogāta | |
| ablative | conrogātō | conrogātā | conrogātō | conrogātīs | |||
| vocative | conrogāte | conrogāta | conrogātum | conrogātī | conrogātae | conrogāta | |