Definify.com
Definition 2025
conraigh
conraigh
Irish
Verb
conraigh (present analytic conraíonn, future analytic conróidh, verbal noun conrú, past participle conraithe)
- (law) contract
 
Conjugation
Second Conjugation
| singular | plural | relative | autonomous | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||
| indicative | present | conraím |   conraíonn tú;  conraír†  | 
conraíonn sé, sí |   conraímid;  conraíonn muid  | 
conraíonn sibh |   conraíonn siad;  conraíd†  | 
  a chonraíonn; a chonraíos / a gconraíonn*; a gconraíos*  | 
conraítear | 
| past | chonraigh mé; chonraíos | chonraigh tú; chonraís | chonraigh sé, sí | chonraíomar; chonraigh muid | chonraigh sibh; chonraíobhair | chonraigh siad; chonraíodar |   a chonraigh / ar chonraigh*  | 
conraíodh | |
| past habitual | chonraínn | chonraíteá | chonraíodh sé, sí | chonraímis; chonraíodh muid | chonraíodh sibh | chonraídís; chonraíodh siad |   a chonraíodh / ar chonraíodh*  | 
chonraítí | |
| future |   conróidh mé;  conród; conróchaidh mé†  | 
  conróidh tú;  conróir†; conróchaidh tú†  | 
  conróidh sé, sí;  conróchaidh sé, sí†  | 
  conróimid;  conróidh muid; conróchaimid†; conróchaidh muid†  | 
  conróidh sibh;  conróchaidh sibh†  | 
  conróidh siad;  conróid†; conróchaidh siad†  | 
  a chonróidh; a chonrós; a chonróchaidh†; a chonróchas† / a gconróidh*; a gconrós*; a gconróchaidh*†; a gconróchas*†  | 
conrófar; conróchar† | |
| conditional | chonróinn; chonróchainn† | chonrófá; chonróchthᆠ| chonródh sé, sí; chonróchadh sé, sí† | chonróimis; chonródh muid; chonróchaimis†; chonróchadh muid† | chonródh sibh; chonróchadh sibh† | chonróidís; chonródh siad; chonróchadh siad† |   a chonródh; a chonróchadh† / ar chonródh*; ar chonróchadh*†  | 
chonrófaí; chonróchthaí† | |
| subjunctive | present |   go gconraí mé;  go gconraíod†  | 
  go gconraí tú;  go gconraír†  | 
go gconraí sé, sí |   go gconraímid;  go gconraí muid  | 
go gconraí sibh |   go gconraí siad;  go gconraíd†  | 
— | go gconraítear | 
| past | dá gconraínn | dá gconraíteá | dá gconraíodh sé, sí |   dá gconraímis;  dá gconraíodh muid  | 
dá gconraíodh sibh |   dá gconraídís;  dá gconraíodh siad  | 
— | dá gconraítí | |
| imperative | conraím | conraigh | conraíodh sé, sí | conraímis |   conraígí; conraídh†  | 
conraídís | — | conraítear | |
| verbal noun | conrú | ||||||||
| past participle | conraithe | ||||||||
*Indirect relative
† Dialect form
Mutation
| Irish mutation | ||
|---|---|---|
| Radical | Lenition | Eclipsis | 
| conraigh | chonraigh | gconraigh | 
|  Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.  | ||