Definify.com

Definition 2024


confugiens

confugiens

Latin

Participle

cōnfugiēns m, f, n (genitive cōnfugientis); third declension

  1. fleeing

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
nominative cōnfugiēns cōnfugientēs cōnfugientia
genitive cōnfugientis cōnfugientium
dative cōnfugientī cōnfugientibus
accusative cōnfugientem cōnfugiēns cōnfugientēs cōnfugientia
ablative cōnfugiente, cōnfugientī1 cōnfugientibus
vocative cōnfugiēns cōnfugientēs cōnfugientia

1When used purely as an adjective.