Definify.com
Definition 2025
concubendus
concubendus
Latin
Participle
concubendus m (feminine concubenda, neuter concubendum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | concubendus | concubenda | concubendum | concubendī | concubendae | concubenda | |
| genitive | concubendī | concubendae | concubendī | concubendōrum | concubendārum | concubendōrum | |
| dative | concubendō | concubendō | concubendīs | ||||
| accusative | concubendum | concubendam | concubendum | concubendōs | concubendās | concubenda | |
| ablative | concubendō | concubendā | concubendō | concubendīs | |||
| vocative | concubende | concubenda | concubendum | concubendī | concubendae | concubenda | |