Definify.com
Definition 2025
concoquendus
concoquendus
Latin
Participle
concoquendus m (feminine concoquenda, neuter concoquendum); first/second declension
- which is to be concocted
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | concoquendus | concoquenda | concoquendum | concoquendī | concoquendae | concoquenda | |
| genitive | concoquendī | concoquendae | concoquendī | concoquendōrum | concoquendārum | concoquendōrum | |
| dative | concoquendō | concoquendō | concoquendīs | ||||
| accusative | concoquendum | concoquendam | concoquendum | concoquendōs | concoquendās | concoquenda | |
| ablative | concoquendō | concoquendā | concoquendō | concoquendīs | |||
| vocative | concoquende | concoquenda | concoquendum | concoquendī | concoquendae | concoquenda | |