Definify.com
Definition 2025
concoctus
concoctus
Latin
Participle
concoctus m (feminine concocta, neuter concoctum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | concoctus | concocta | concoctum | concoctī | concoctae | concocta | |
| genitive | concoctī | concoctae | concoctī | concoctōrum | concoctārum | concoctōrum | |
| dative | concoctō | concoctō | concoctīs | ||||
| accusative | concoctum | concoctam | concoctum | concoctōs | concoctās | concocta | |
| ablative | concoctō | concoctā | concoctō | concoctīs | |||
| vocative | concocte | concocta | concoctum | concoctī | concoctae | concocta | |
References
- concoctus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “concoctus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.