Definify.com
Definition 2025
compugnatus
compugnatus
Latin
Participle
compugnātus m (feminine compugnāta, neuter compugnātum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | compugnātus | compugnāta | compugnātum | compugnātī | compugnātae | compugnāta | |
| genitive | compugnātī | compugnātae | compugnātī | compugnātōrum | compugnātārum | compugnātōrum | |
| dative | compugnātō | compugnātō | compugnātīs | ||||
| accusative | compugnātum | compugnātam | compugnātum | compugnātōs | compugnātās | compugnāta | |
| ablative | compugnātō | compugnātā | compugnātō | compugnātīs | |||
| vocative | compugnāte | compugnāta | compugnātum | compugnātī | compugnātae | compugnāta | |