Definify.com

Definition 2024


complaciturus

complaciturus

Latin

Participle

complacitūrus m (feminine complacitūra, neuter complacitūrum); first/second declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
nominative complacitūrus complacitūra complacitūrum complacitūrī complacitūrae complacitūra
genitive complacitūrī complacitūrae complacitūrī complacitūrōrum complacitūrārum complacitūrōrum
dative complacitūrō complacitūrō complacitūrīs
accusative complacitūrum complacitūram complacitūrum complacitūrōs complacitūrās complacitūra
ablative complacitūrō complacitūrā complacitūrō complacitūrīs
vocative complacitūre complacitūra complacitūrum complacitūrī complacitūrae complacitūra