Definify.com
Definition 2025
commincturus
commincturus
Latin
Participle
comminctūrus m (feminine comminctūra, neuter comminctūrum); first/second declension
- about to pollute
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | comminctūrus | comminctūra | comminctūrum | comminctūrī | comminctūrae | comminctūra | |
| genitive | comminctūrī | comminctūrae | comminctūrī | comminctūrōrum | comminctūrārum | comminctūrōrum | |
| dative | comminctūrō | comminctūrō | comminctūrīs | ||||
| accusative | comminctūrum | comminctūram | comminctūrum | comminctūrōs | comminctūrās | comminctūra | |
| ablative | comminctūrō | comminctūrā | comminctūrō | comminctūrīs | |||
| vocative | comminctūre | comminctūra | comminctūrum | comminctūrī | comminctūrae | comminctūra | |