Definify.com
Definition 2025
collaborandus
collaborandus
Latin
Participle
collabōrandus m (feminine collabōranda, neuter collabōrandum); first/second declension
- which is to be collaborated
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | collabōrandus | collabōranda | collabōrandum | collabōrandī | collabōrandae | collabōranda | |
| genitive | collabōrandī | collabōrandae | collabōrandī | collabōrandōrum | collabōrandārum | collabōrandōrum | |
| dative | collabōrandō | collabōrandō | collabōrandīs | ||||
| accusative | collabōrandum | collabōrandam | collabōrandum | collabōrandōs | collabōrandās | collabōranda | |
| ablative | collabōrandō | collabōrandā | collabōrandō | collabōrandīs | |||
| vocative | collabōrande | collabōranda | collabōrandum | collabōrandī | collabōrandae | collabōranda | |