Definify.com
Definition 2025
colandus
colandus
Latin
Participle
cōlandus m (feminine cōlanda, neuter cōlandum); first/second declension
- which is to be cultivated
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | cōlandus | cōlanda | cōlandum | cōlandī | cōlandae | cōlanda | |
| genitive | cōlandī | cōlandae | cōlandī | cōlandōrum | cōlandārum | cōlandōrum | |
| dative | cōlandō | cōlandō | cōlandīs | ||||
| accusative | cōlandum | cōlandam | cōlandum | cōlandōs | cōlandās | cōlanda | |
| ablative | cōlandō | cōlandā | cōlandō | cōlandīs | |||
| vocative | cōlande | cōlanda | cōlandum | cōlandī | cōlandae | cōlanda | |