Definify.com
Definition 2025
cognominandus
cognominandus
Latin
Participle
cognōminandus m (feminine cognōminanda, neuter cognōminandum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | cognōminandus | cognōminanda | cognōminandum | cognōminandī | cognōminandae | cognōminanda | |
| genitive | cognōminandī | cognōminandae | cognōminandī | cognōminandōrum | cognōminandārum | cognōminandōrum | |
| dative | cognōminandō | cognōminandō | cognōminandīs | ||||
| accusative | cognōminandum | cognōminandam | cognōminandum | cognōminandōs | cognōminandās | cognōminanda | |
| ablative | cognōminandō | cognōminandā | cognōminandō | cognōminandīs | |||
| vocative | cognōminande | cognōminanda | cognōminandum | cognōminandī | cognōminandae | cognōminanda | |