Definify.com
Definition 2025
coabitare
coabitare
Italian
Verb
coabitare
- (intransitive) To cohabit (share a dwelling)
Related terms
Conjugation
Conjugation of coabitare
| infinitive | coabitare | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avere | gerund | coabitando | |||
| present participle | coabitante | past participle | coabitato | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | coabito | coabiti | coabita | coabitiamo | coabitate | coabitano |
| imperfect | coabitavo | coabitavi | coabitava | coabitavamo | coabitavate | coabitavano |
| past historic | coabitai | coabitasti | coabitò | coabitammo | coabitaste | coabitarono |
| future | coabiterò | coabiterai | coabiterà | coabiteremo | coabiterete | coabiteranno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | coabiterei | coabiteresti | coabiterebbe | coabiteremmo | coabitereste | coabiterebbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | coabiti | coabiti | coabiti | coabitiamo | coabitiate | coabitino |
| imperfect | coabitassi | coabitassi | coabitasse | coabitassimo | coabitaste | coabitassero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| coabita, non coabitare | coabiti | coabitiamo | coabitate | coabitino | ||