Definify.com
Definition 2025
circumsiliens
circumsiliens
Latin
Participle
circumsiliēns m, f, n (genitive circumsilientis); third declension
- leaping about
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | circumsiliēns | circumsilientēs | circumsilientia | ||
| genitive | circumsilientis | circumsilientium | |||
| dative | circumsilientī | circumsilientibus | |||
| accusative | circumsilientem | circumsiliēns | circumsilientēs | circumsilientia | |
| ablative | circumsiliente, circumsilientī1 | circumsilientibus | |||
| vocative | circumsiliēns | circumsilientēs | circumsilientia | ||
1When used purely as an adjective.