Definify.com

Definition 2024


circummitto

circummitto

Latin

Verb

circummittō (present infinitive circummittere, perfect active circummīsī, supine circummissum); third conjugation

  1. I send around
  2. I outflank

Inflection

   Conjugation of circummitto (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present circummittō circummittis circummittit circummittimus circummittitis circummittunt
imperfect circummittēbam circummittēbās circummittēbat circummittēbāmus circummittēbātis circummittēbant
future circummittam circummittēs circummittet circummittēmus circummittētis circummittent
perfect circummīsī circummīsistī circummīsit circummīsimus circummīsistis circummīsērunt, circummīsēre
pluperfect circummīseram circummīserās circummīserat circummīserāmus circummīserātis circummīserant
future perfect circummīserō circummīseris circummīserit circummīserimus circummīseritis circummīserint
passive present circummittor circummitteris, circummittere circummittitur circummittimur circummittiminī circummittuntur
imperfect circummittēbar circummittēbāris, circummittēbāre circummittēbātur circummittēbāmur circummittēbāminī circummittēbantur
future circummittar circummittēris, circummittēre circummittētur circummittēmur circummittēminī circummittentur
perfect circummissus + present active indicative of sum
pluperfect circummissus + imperfect active indicative of sum
future perfect circummissus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present circummittam circummittās circummittat circummittāmus circummittātis circummittant
imperfect circummitterem circummitterēs circummitteret circummitterēmus circummitterētis circummitterent
perfect circummīserim circummīserīs circummīserit circummīserīmus circummīserītis circummīserint
pluperfect circummīsissem circummīsissēs circummīsisset circummīsissēmus circummīsissētis circummīsissent
passive present circummittar circummittāris, circummittāre circummittātur circummittāmur circummittāminī circummittantur
imperfect circummitterer circummitterēris, circummitterēre circummitterētur circummitterēmur circummitterēminī circummitterentur
perfect circummissus + present active subjunctive of sum
pluperfect circummissus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present circummitte circummittite
future circummittitō circummittitō circummittitōte circummittuntō
passive present circummittere circummittiminī
future circummittitor circummittitor circummittuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives circummittere circummīsisse circummissūrus esse circummittī circummissus esse circummissum īrī
participles circummittēns circummissūrus circummissus circummittendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
circummittere circummittendī circummittendō circummittendum circummissum circummissū

References