Definify.com

Definition 2024


circumiens

circumiens

Latin

Participle

circumiēns m, f, n (genitive circumeuntis); third declension

  1. circulating
  2. skirting
  3. encompassing

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
nominative circumiēns circumeuntēs circumeuntia
genitive circumeuntis circumeuntium
dative circumeuntī circumeuntibus
accusative circumeuntem circumiēns circumeuntēs circumeuntia
ablative circumeuntī circumeuntibus
vocative circumiēns circumeuntēs circumeuntia