Definify.com
Definition 2025
cingulatus
cingulatus
Latin
Adjective
cingulātus m (feminine cingulāta, neuter cingulātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | cingulātus | cingulāta | cingulātum | cingulātī | cingulātae | cingulāta | |
| genitive | cingulātī | cingulātae | cingulātī | cingulātōrum | cingulātārum | cingulātōrum | |
| dative | cingulātō | cingulātō | cingulātīs | ||||
| accusative | cingulātum | cingulātam | cingulātum | cingulātōs | cingulātās | cingulāta | |
| ablative | cingulātō | cingulātā | cingulātō | cingulātīs | |||
| vocative | cingulāte | cingulāta | cingulātum | cingulātī | cingulātae | cingulāta | |
Usage notes
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet.
Related terms
Descendants
- Translingual: Cingulata