Definify.com
Definition 2025
capabilis
capabilis
Latin
Adjective
capābilis m, f (neuter capābile); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | capābilis | capābile | capābilēs | capābilia | |
| genitive | capābilis | capābilium | |||
| dative | capābilī | capābilibus | |||
| accusative | capābilem | capābile | capābilēs | capābilia | |
| ablative | capābilī | capābilibus | |||
| vocative | capābilis | capābile | capābilēs | capābilia | |
Descendants
References
- capabilis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- CAPABILIS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “capabilis”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.