Definify.com
Definition 2025
calumniatus
calumniatus
Latin
Participle
calumniātus m (feminine calumniāta, neuter calumniātum); first/second declension
- depreciated, misrepresented, calumniated, blamed unjustly, having been depreciated
- (law) accused falsely, having been accused falsely
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | calumniātus | calumniāta | calumniātum | calumniātī | calumniātae | calumniāta | |
| genitive | calumniātī | calumniātae | calumniātī | calumniātōrum | calumniātārum | calumniātōrum | |
| dative | calumniātō | calumniātō | calumniātīs | ||||
| accusative | calumniātum | calumniātam | calumniātum | calumniātōs | calumniātās | calumniāta | |
| ablative | calumniātō | calumniātā | calumniātō | calumniātīs | |||
| vocative | calumniāte | calumniāta | calumniātum | calumniātī | calumniātae | calumniāta | |