Definify.com
Definition 2024
cúigleáil
cúigleáil
Irish
Verb
cúigleáil (present analytic cúigleálann, future analytic cúigleálfaidh, verbal noun cúigleáil, past participle cúigleáilte)
Conjugation
First Conjugation (B)
| singular | plural | relative | autonomous | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||
| indicative | present | cúigleálaim | cúigleálann tú; cúigleálair† |
cúigleálann sé, sí | cúigleálaimid | cúigleálann sibh | cúigleálann siad; cúigleálaid† |
a chúigleálann; a chúigleálas / a gcúigleálann*; a gcúigleálas* |
cúigleáiltear |
| past | chúigleáil mé; chúigleálas | chúigleáil tú; chúigleálais | chúigleáil sé, sí | chúigleálamar; chúigleáil muid | chúigleáil sibh; chúigleálabhair | chúigleáil siad; chúigleáladar | a chúigleáil / ar chúigleáil* |
cúigleáladh | |
| past habitual | chúigleálainn | chúigleáilteá | chúigleáladh sé, sí | chúigleálaimis; chúigleáladh muid | chúigleáladh sibh | chúigleálaidís; chúigleáladh siad | a chúigleáladh; ar chúigleáladh* |
chúigleáiltí | |
| future | cúigleálfaidh mé; cúigleálfad |
cúigleálfaidh tú; cúigleálfair† |
cúigleálfaidh sé, sí | cúigleálfaimid; cúigleálfaidh muid |
cúigleálfaidh sibh | cúigleálfaidh siad; cúigleálfaid† |
a chúigleálfaidh; a chúigleálfas / a gcúigleálfaidh*; a gcúigleálfas* |
cúigleálfar | |
| conditional | chúigleálfainn | chúigleálfá | chúigleálfadh sé, sí | chúigleálfaimis; chúigleálfadh muid | chúigleálfadh sibh | chúigleálfaidís; chúigleálfadh siad | a chúigleálfadh / ar chúigleálfadh* |
chúigleálfaí | |
| subjunctive | present | go gcúigleála mé; go gcúigleálad† |
go gcúigleála tú; go gcúigleálair† |
go gcúigleála sé, sí | go gcúigleálaimid; go gcúigleála muid |
go gcúigleála sibh | go gcúigleála siad; go gcúigleálaid† |
— | go gcúigleáiltear |
| past | dá gcúigleálainn | dá gcúigleáilteá | dá gcúigleáladh sé, sí | dá gcúigleálaimis; dá gcúigleáladh muid |
dá gcúigleáladh sibh | dá gcúigleálaidís; dá gcúigleáladh siad |
— | dá gcúigleáiltí | |
| imperative | cúigleálaim | cúigleáil | cúigleáladh sé, sí | cúigleálaimis | cúigleálaigí; cúigleálaidh† |
cúigleálaidís | — | cúigleáiltear | |
| verbal noun | cúigleáil | ||||||||
| past participle | cúigleáilte | ||||||||
*Indirect relative
† Dialect form
Derived terms
- cúigleálaí (“embezzler”)
Noun
cúigleáil f (genitive singular cúigleála)
- verbal noun of cúigleáil
- cheating (at cards)
- embezzlement
Declension
Declension of cúigleáil
Third declension
|
Bare forms (no plural for this noun):
|
Forms with the definite article:
|
Mutation
| Irish mutation | ||
|---|---|---|
| Radical | Lenition | Eclipsis |
| cúigleáil | chúigleáil | gcúigleáil |
| Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. | ||