Definify.com
Definition 2025
brunneus
brunneus
Latin
Adjective
brunneus m (feminine brunnea, neuter brunneum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | brunneus | brunnea | brunneum | brunneī | brunneae | brunnea | |
| genitive | brunneī | brunneae | brunneī | brunneōrum | brunneārum | brunneōrum | |
| dative | brunneō | brunneō | brunneīs | ||||
| accusative | brunneum | brunneam | brunneum | brunneōs | brunneās | brunnea | |
| ablative | brunneō | brunneā | brunneō | brunneīs | |||
| vocative | brunnee | brunnea | brunneum | brunneī | brunneae | brunnea | |