Definify.com
Definition 2025
bronnen
bronnen
Cornish
Noun
bronnen f
- singulative of bronn (“rushes”)
Mutation
Mutation of bronnen
| Cornish consonant mutation | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| unmutated | soft | aspirate | hard | mixed | mixed after 'th |
| bronnen | vronnen | unchanged | pronnen | fronnen | vronnen |