Definify.com
Definition 2024
bronić
bronić
Polish
Verb
bronić impf (perfective obronić)
Conjugation
Conjugation of bronić impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
| infinitive | bronić | |||||
| present tense | 1st | bronię | bronimy | |||
| 2nd | bronisz | bronicie | ||||
| 3rd | broni | bronią | ||||
| past tense | 1st | broniłem | broniłam | broniliśmy | broniłyśmy | |
| 2nd | broniłeś | broniłaś | broniliście | broniłyście | ||
| 3rd | bronił | broniła | broniło | bronili | broniły | |
| future tense | 1st | będę bronił1 | będę broniła1 | będziemy bronili1 | będziemy broniły1 | |
| 2nd | będziesz bronił1 | będziesz broniła1 | będziecie bronili1 | będziecie broniły1 | ||
| 3rd | będzie bronił1 | będzie broniła1 | będzie broniło1 | będą bronili1 | będą broniły1 | |
| conditional | 1st | broniłbym | broniłabym | bronilibyśmy | broniłybyśmy | |
| 2nd | broniłbyś | broniłabyś | bronilibyście | broniłybyście | ||
| 3rd | broniłby | broniłaby | broniłoby | broniliby | broniłyby | |
| imperative | 1st | — | brońmy | |||
| 2nd | broń | brońcie | ||||
| 3rd | niech broni | niech bronią | ||||
| active adjectival participle | broniący | broniąca | broniące | broniący | broniące | |
| passive adjectival participle | broniony | broniona | bronione | bronieni | bronione | |
| contemporary adverbial participle | broniąc | |||||
| impersonal past | broniono | |||||
| verbal noun | bronienie | |||||
| 1or: będę bronić, będziesz bronić etc. | ||||||
Related terms
- (noun) obrona, obrońca
- (adjective) obronny
Synonyms
- (to guard): osłaniać, strzec