Hungarian
Noun
briganti (plural brigantik)
- brigand
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) |
|
singular |
plural |
| nominative |
briganti
|
brigantik
|
| accusative |
brigantit
|
brigantikat
|
| dative |
brigantinak
|
brigantiknak
|
| instrumental |
brigantival
|
brigantikkal
|
| causal-final |
brigantiért
|
brigantikért
|
| translative |
brigantivá
|
brigantikká
|
| terminative |
brigantiig
|
brigantikig
|
| essive-formal |
brigantiként
|
brigantikként
|
| essive-modal |
—
|
—
|
| inessive |
brigantiban
|
brigantikban
|
| superessive |
brigantin
|
brigantikon
|
| adessive |
brigantinál
|
brigantiknál
|
| illative |
brigantiba
|
brigantikba
|
| sublative |
brigantira
|
brigantikra
|
| allative |
brigantihoz
|
brigantikhoz
|
| elative |
brigantiból
|
brigantikból
|
| delative |
brigantiról
|
brigantikról
|
| ablative |
brigantitól
|
brigantiktól
|
| Possessive forms of briganti
|
| possessor |
single possession |
multiple possessions |
| 1st person sing. |
brigantim
|
brigantijaim
|
| 2nd person sing. |
brigantid
|
brigantijaid
|
| 3rd person sing. |
brigantija
|
brigantijai
|
| 1st person plural |
brigantink
|
brigantijaink
|
| 2nd person plural |
brigantitok
|
brigantijaitok
|
| 3rd person plural |
brigantijuk
|
brigantijaik
|
Italian
Noun
briganti m
- plural of brigante