Definify.com
Definition 2024
bitim
bitim
Turkish
Noun
bitim
- first-person singular possessive of bit
Usage notes
- When this word is pronounced, the stress is on the last syllable: bitim. (The pronunciation with stress on the penultimate syllable, bitim, means "I am [a(n)/the] bit or louse.")
Noun
bitim (definite accusative bitimi, plural bitimler)
Declension
declension of bitim
possessive forms of bitim
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | bitimim | bitimlerim |
| definite accusative (belirtme) | bitimimi | bitimlerimi |
| dative (yönelme) | bitimime | bitimlerime |
| locative (bulunma) | bitimimde | bitimlerimde |
| ablative (çıkma) | bitimimden | bitimlerimden |
| genitive (tamlayan) | bitimimin | bitimlerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | bitimin | bitimlerin |
| definite accusative (belirtme) | bitimini | bitimlerini |
| dative (yönelme) | bitimine | bitimlerine |
| locative (bulunma) | bitiminde | bitimlerinde |
| ablative (çıkma) | bitiminden | bitimlerinden |
| genitive (tamlayan) | bitiminin | bitimlerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | bitimi | bitimleri |
| definite accusative (belirtme) | bitimini | bitimlerini |
| dative (yönelme) | bitimine | bitimlerine |
| locative (bulunma) | bitiminde | bitimlerinde |
| ablative (çıkma) | bitiminden | bitimlerinden |
| genitive (tamlayan) | bitiminin | bitimlerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | bitimimiz | bitimlerimiz |
| definite accusative (belirtme) | bitimimizi | bitimlerimizi |
| dative (yönelme) | bitimimize | bitimlerimize |
| locative (bulunma) | bitimimizde | bitimlerimizde |
| ablative (çıkma) | bitimimizden | bitimlerimizden |
| genitive (tamlayan) | bitimimizin | bitimlerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | bitiminiz | bitimleriniz |
| definite accusative (belirtme) | bitiminizi | bitimlerinizi |
| dative (yönelme) | bitiminize | bitimlerinize |
| locative (bulunma) | bitiminizde | bitimlerinizde |
| ablative (çıkma) | bitiminizden | bitimlerinizden |
| genitive (tamlayan) | bitiminizin | bitimlerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | bitimleri | bitimleri |
| definite accusative (belirtme) | bitimlerini | bitimlerini |
| dative (yönelme) | bitimlerine | bitimlerine |
| locative (bulunma) | bitimlerinde | bitimlerinde |
| ablative (çıkma) | bitimlerinden | bitimlerinden |
| genitive (tamlayan) | bitimlerinin | bitimlerinin |
predicative forms of bitim
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | bitimim | bitimlerim* |
| sen (you are) | bitimsin | bitimlersin* |
| o (he/she/it is) | bitim / bitimdir | bitimler* / bitimlerdir* |
| biz (we are) | bitimiz | bitimleriz |
| siz (you are) | bitimsiniz | bitimlersiniz |
| onlar (they are) | bitimler | bitimlerdir |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | bitimdim | bitimlerdim* |
| sen (you were) | bitimdin | bitimlerdin* |
| o (he/she/it was) | bitimdi | bitimlerdi* |
| biz (we were) | bitimdik | bitimlerdik |
| siz (you were) | bitimdiniz | bitimlerdiniz |
| onlar (they were) | bitimdiler | bitimlerdi |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | bitimmişim | bitimlermişim* |
| sen (you were) | bitimmişsin | bitimlermişsin* |
| o (he/she/it was) | bitimmiş | bitimlermiş* |
| biz (we were) | bitimmişiz | bitimlermişiz |
| siz (you were) | bitimmişsiniz | bitimlermişsiniz |
| onlar (they were) | bitimmişler | bitimlermiş |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||