Definify.com
Definition 2024
bijvoeglijk
bijvoeglijk
Dutch
Adjective
bijvoeglijk (comparative bijvoeglijker, superlative bijvoeglijkst)
Inflection
| Inflection of bijvoeglijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | bijvoeglijk | |||
| inflected | bijvoeglijke | |||
| comparative | bijvoeglijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | bijvoeglijk | bijvoeglijker | het bijvoeglijkst het bijvoeglijkste |
|
| indefinite | m./f. sing. | bijvoeglijke | bijvoeglijkere | bijvoeglijkste |
| n. sing. | bijvoeglijk | bijvoeglijker | bijvoeglijkste | |
| plural | bijvoeglijke | bijvoeglijkere | bijvoeglijkste | |
| definite | bijvoeglijke | bijvoeglijkere | bijvoeglijkste | |
| partitive | bijvoeglijks | bijvoeglijkers | — | |