Definify.com
Definition 2025
bicarinatus
bicarinatus
Latin
Adjective
bicarinatus m (feminine bicarinata, neuter bicarinatum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | bicarinatus | bicarinata | bicarinatum | bicarinatī | bicarinatae | bicarinata | |
| genitive | bicarinatī | bicarinatae | bicarinatī | bicarinatōrum | bicarinatārum | bicarinatōrum | |
| dative | bicarinatō | bicarinatō | bicarinatīs | ||||
| accusative | bicarinatum | bicarinatam | bicarinatum | bicarinatōs | bicarinatās | bicarinata | |
| ablative | bicarinatō | bicarinatā | bicarinatō | bicarinatīs | |||
| vocative | bicarinate | bicarinata | bicarinatum | bicarinatī | bicarinatae | bicarinata | |