Definify.com
Definition 2024
beyit
beyit
Turkish
Noun
beyit (definite accusative beyti, plural beyitler)
Declension
declension of beyit
possessive forms of beyit
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | beytim | beyitlerim |
| definite accusative (belirtme) | beytimi | beyitlerimi |
| dative (yönelme) | beytime | beyitlerime |
| locative (bulunma) | beytimde | beyitlerimde |
| ablative (çıkma) | beytimden | beyitlerimden |
| genitive (tamlayan) | beytimin | beyitlerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | beytin | beyitlerin |
| definite accusative (belirtme) | beytini | beyitlerini |
| dative (yönelme) | beytine | beyitlerine |
| locative (bulunma) | beytinde | beyitlerinde |
| ablative (çıkma) | beytinden | beyitlerinden |
| genitive (tamlayan) | beytinin | beyitlerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | beyti | beyitleri |
| definite accusative (belirtme) | beytini | beyitlerini |
| dative (yönelme) | beytine | beyitlerine |
| locative (bulunma) | beytinde | beyitlerinde |
| ablative (çıkma) | beytinden | beyitlerinden |
| genitive (tamlayan) | beytinin | beyitlerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | beytimiz | beyitlerimiz |
| definite accusative (belirtme) | beytimizi | beyitlerimizi |
| dative (yönelme) | beytimize | beyitlerimize |
| locative (bulunma) | beytimizde | beyitlerimizde |
| ablative (çıkma) | beytimizden | beyitlerimizden |
| genitive (tamlayan) | beytimizin | beyitlerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | beytiniz | beyitleriniz |
| definite accusative (belirtme) | beytinizi | beyitlerinizi |
| dative (yönelme) | beytinize | beyitlerinize |
| locative (bulunma) | beytinizde | beyitlerinizde |
| ablative (çıkma) | beytinizden | beyitlerinizden |
| genitive (tamlayan) | beytinizin | beyitlerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | beyitleri | beyitleri |
| definite accusative (belirtme) | beyitlerini | beyitlerini |
| dative (yönelme) | beyitlerine | beyitlerine |
| locative (bulunma) | beyitlerinde | beyitlerinde |
| ablative (çıkma) | beyitlerinden | beyitlerinden |
| genitive (tamlayan) | beyitlerinin | beyitlerinin |
predicative forms of beyit
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | beytim | beyitlerim* |
| sen (you are) | beyitsin | beyitlersin* |
| o (he/she/it is) | beyit / beyittir | beyitler* / beyitlerdir* |
| biz (we are) | beytiz | beyitleriz |
| siz (you are) | beyitsiniz | beyitlersiniz |
| onlar (they are) | beyitler | beyitlerdir |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | beyittim | beyitlerdim* |
| sen (you were) | beyittin | beyitlerdin* |
| o (he/she/it was) | beyitti | beyitlerdi* |
| biz (we were) | beyittik | beyitlerdik |
| siz (you were) | beyittiniz | beyitlerdiniz |
| onlar (they were) | beyittiler | beyitlerdi |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | beyitmişim | beyitlermişim* |
| sen (you were) | beyitmişsin | beyitlermişsin* |
| o (he/she/it was) | beyitmiş | beyitlermiş* |
| biz (we were) | beyitmişiz | beyitlermişiz |
| siz (you were) | beyitmişsiniz | beyitlermişsiniz |
| onlar (they were) | beyitmişler | beyitlermiş |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||