Definify.com
Definition 2024
benek
benek
Turkish
Noun
benek (definite accusative beneği, plural benekler)
Declension
declension of benek
possessive forms of benek
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | beneğim | beneklerim |
| definite accusative (belirtme) | beneğimi | beneklerimi |
| dative (yönelme) | beneğime | beneklerime |
| locative (bulunma) | beneğimde | beneklerimde |
| ablative (çıkma) | beneğimden | beneklerimden |
| genitive (tamlayan) | beneğimin | beneklerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | beneğin | beneklerin |
| definite accusative (belirtme) | beneğini | beneklerini |
| dative (yönelme) | beneğine | beneklerine |
| locative (bulunma) | beneğinde | beneklerinde |
| ablative (çıkma) | beneğinden | beneklerinden |
| genitive (tamlayan) | beneğinin | beneklerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | beneği | benekleri |
| definite accusative (belirtme) | beneğini | beneklerini |
| dative (yönelme) | beneğine | beneklerine |
| locative (bulunma) | beneğinde | beneklerinde |
| ablative (çıkma) | beneğinden | beneklerinden |
| genitive (tamlayan) | beneğinin | beneklerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | beneğimiz | beneklerimiz |
| definite accusative (belirtme) | beneğimizi | beneklerimizi |
| dative (yönelme) | beneğimize | beneklerimize |
| locative (bulunma) | beneğimizde | beneklerimizde |
| ablative (çıkma) | beneğimizden | beneklerimizden |
| genitive (tamlayan) | beneğimizin | beneklerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | beneğiniz | benekleriniz |
| definite accusative (belirtme) | beneğinizi | beneklerinizi |
| dative (yönelme) | beneğinize | beneklerinize |
| locative (bulunma) | beneğinizde | beneklerinizde |
| ablative (çıkma) | beneğinizden | beneklerinizden |
| genitive (tamlayan) | beneğinizin | beneklerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | benekleri | benekleri |
| definite accusative (belirtme) | beneklerini | beneklerini |
| dative (yönelme) | beneklerine | beneklerine |
| locative (bulunma) | beneklerinde | beneklerinde |
| ablative (çıkma) | beneklerinden | beneklerinden |
| genitive (tamlayan) | beneklerinin | beneklerinin |
predicative forms of benek
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | beneğim | beneklerim* |
| sen (you are) | beneksin | beneklersin* |
| o (he/she/it is) | benek / benekdir | benekler* / beneklerdir* |
| biz (we are) | beneğiz | benekleriz |
| siz (you are) | beneksiniz | beneklersiniz |
| onlar (they are) | benekler | beneklerdir |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | benekdim | beneklerdim* |
| sen (you were) | benekdin | beneklerdin* |
| o (he/she/it was) | benekdi | beneklerdi* |
| biz (we were) | benekdik | beneklerdik |
| siz (you were) | benekdiniz | beneklerdiniz |
| onlar (they were) | benekdiler | beneklerdi |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | benekmişim | beneklermişim* |
| sen (you were) | benekmişsin | beneklermişsin* |
| o (he/she/it was) | benekmiş | beneklermiş* |
| biz (we were) | benekmişiz | beneklermişiz |
| siz (you were) | benekmişsiniz | beneklermişsiniz |
| onlar (they were) | benekmişler | beneklermiş |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||