Definify.com
Definition 2025
beklommen
beklommen
Dutch
Verb
beklommen
- plural past indicative and subjunctive of beklimmen
Participle
beklommen
Declension
| Inflection of beklommen | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | beklommen | |||
| inflected | beklommen | |||
| comparative | — | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | beklommen | |||
| indefinite | m./f. sing. | beklommen | ||
| n. sing. | beklommen | |||
| plural | beklommen | |||
| definite | beklommen | |||
| partitive | beklommens | |||
German
Pronunciation
Adjective
beklommen (not comparable)
Declension
Declension of beklommen
| number & gender | singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | all genders | ||
| predicative | er ist beklommen | sie ist beklommen | es ist beklommen | sie sind beklommen | |
| strong declension (without article) |
nominative | beklommener | beklommene | beklommenes | beklommene |
| genitive | beklommenen | beklommener | beklommenen | beklommener | |
| dative | beklommenem | beklommener | beklommenem | beklommenen | |
| accusative | beklommenen | beklommene | beklommenes | beklommene | |
| weak declension (with definite article) |
nominative | der beklommene | die beklommene | das beklommene | die beklommenen |
| genitive | des beklommenen | der beklommenen | des beklommenen | der beklommenen | |
| dative | dem beklommenen | der beklommenen | dem beklommenen | den beklommenen | |
| accusative | den beklommenen | die beklommene | das beklommene | die beklommenen | |
| mixed declension (with indefinite article) |
nominative | ein beklommener | eine beklommene | ein beklommenes | (keine) beklommenen |
| genitive | eines beklommenen | einer beklommenen | eines beklommenen | (keiner) beklommenen | |
| dative | einem beklommenen | einer beklommenen | einem beklommenen | (keinen) beklommenen | |
| accusative | einen beklommenen | eine beklommene | ein beklommenes | (keine) beklommenen | |