Definify.com
Definition 2025
beatnik
beatnik
English
Noun
beatnik (plural beatniks)
- A person who dresses in a manner that is not socially acceptable and therewith is supposed to reject of conventional norms of thought and behavior; nonconformist in dress and behavior
- A person associated with the Beat Generation of the 1950s and 1960s or its style.
Quotations
- For usage examples of this term, see Citations:beatnik.
See also
- Baghdad by the Bay (also coined by Herb Caen)
- hepcat
- hippie, hippy
- jazznik
Translations
beatnik
References
- ↑ Caen, Herb (1958-04-02), “Words, Words, Words”, in San Francisco Chronicle, ISSN 1932-8672
Finnish
Noun
beatnik
Declension
| Inflection of beatnik (Kotus type 5/risti, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | beatnik | beatnikit | |
| genitive | beatnikin | beatnikien | |
| partitive | beatnikiä | beatnikejä | |
| illative | beatnikiin | beatnikeihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | beatnik | beatnikit | |
| accusative | nom. | beatnik | beatnikit |
| gen. | beatnikin | ||
| genitive | beatnikin | beatnikien | |
| partitive | beatnikiä | beatnikejä | |
| inessive | beatnikissä | beatnikeissä | |
| elative | beatnikistä | beatnikeistä | |
| illative | beatnikiin | beatnikeihin | |
| adessive | beatnikillä | beatnikeillä | |
| ablative | beatnikiltä | beatnikeiltä | |
| allative | beatnikille | beatnikeille | |
| essive | beatnikinä | beatnikeinä | |
| translative | beatnikiksi | beatnikeiksi | |
| instructive | — | beatnikein | |
| abessive | beatnikittä | beatnikeittä | |
| comitative | — | beatnikeineen | |
Usage notes
Partitive plural is commonly spelled with double-k as beatnikkejä, which may be considered erroneous.