Definify.com
Definition 2025
bacatus
bacatus
Latin
Adjective
bācātus m (feminine bācāta, neuter bācātum); first/second declension
- decorated with pearls
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | bācātus | bācāta | bācātum | bācātī | bācātae | bācāta | |
| genitive | bācātī | bācātae | bācātī | bācātōrum | bācātārum | bācātōrum | |
| dative | bācātō | bācātō | bācātīs | ||||
| accusative | bācātum | bācātam | bācātum | bācātōs | bācātās | bācāta | |
| ablative | bācātō | bācātā | bācātō | bācātīs | |||
| vocative | bācāte | bācāta | bācātum | bācātī | bācātae | bācāta | |
References
- bacatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- bacatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “bacatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.