Definify.com

Definition 2024

bacaigh

bacaigh

Irish

Verb

bacaigh ‎(present analytic bacaíonn, future analytic bacóidh, verbal noun bacú, past participle bacaithe)

(transitive) lame

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	bacaím	bacaíonn tú; bacaír^†	bacaíonn sé, sí	bacaímid; bacaíonn muid	bacaíonn sibh	bacaíonn siad; bacaíd^†	a bhacaíonn; a bhacaíos / a mbacaíonn; a mbacaíos	bacaítear
	past	bhacaigh mé; bhacaíos	bhacaigh tú; bhacaís	bhacaigh sé, sí	bhacaíomar; bhacaigh muid	bhacaigh sibh; bhacaíobhair	bhacaigh siad; bhacaíodar	a bhacaigh / ar bhacaigh*	bacaíodh
	past habitual	bhacaínn	bhacaíteá	bhacaíodh sé, sí	bhacaímis; bhacaíodh muid	bhacaíodh sibh	bhacaídís; bhacaíodh siad	a bhacaíodh / ar bhacaíodh*	bhacaítí
	future	bacóidh mé; bacód; bacóchaidh mé^†	bacóidh tú; bacóir^†; bacóchaidh tú^†	bacóidh sé, sí; bacóchaidh sé, sí^†	bacóimid; bacóidh muid; bacóchaimid^†; bacóchaidh muid^†	bacóidh sibh; bacóchaidh sibh^†	bacóidh siad; bacóid^†; bacóchaidh siad^†	a bhacóidh; a bhacós; a bhacóchaidh^†; a bhacóchas^† / a mbacóidh; a mbacós; a mbacóchaidh^†; a mbacóchas^†	bacófar; bacóchar^†
conditional		bhacóinn; bhacóchainn^†	bhacófá; bhacóchthá^†	bhacódh sé, sí; bhacóchadh sé, sí^†	bhacóimis; bhacódh muid; bhacóchaimis^†; bhacóchadh muid^†	bhacódh sibh; bhacóchadh sibh^†	bhacóidís; bhacódh siad; bhacóchadh siad^†	a bhacódh; a bhacóchadh^† / ar bhacódh; ar bhacóchadh^†	bhacófaí; bhacóchthaí^†
subjunctive	present	go mbacaí mé; go mbacaíod^†	go mbacaí tú; go mbacaír^†	go mbacaí sé, sí	go mbacaímid; go mbacaí muid	go mbacaí sibh	go mbacaí siad; go mbacaíd^†	—	go mbacaítear
subjunctive	past	dá mbacaínn	dá mbacaíteá	dá mbacaíodh sé, sí	dá mbacaímis; dá mbacaíodh muid	dá mbacaíodh sibh	dá mbacaídís; dá mbacaíodh siad	—	dá mbacaítí
imperative		bacaím	bacaigh	bacaíodh sé, sí	bacaímis	bacaígí; bacaídh^†	bacaídís	—	bacaítear
verbal noun		bacú
past participle		bacaithe

*Indirect relative
† Dialect form

Etymology 2

Adjective

bacaigh

inflection of bacach ‎(“lame”):
1. vocative and genitive singular masculine
2. (archaic) dative singular feminine

Noun

bacaigh m

inflection of bacach ‎(“lame person; beggar”):
1. vocative and genitive singular
2. nominative and dative plural

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
bacaigh	bhacaigh	mbacaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

"bacaigh" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.
“baccaigid” in Dictionary of the Irish Language, Royal Irish Academy, 1913–76.