Definify.com

Definition 2024

béic ‎(present analytic béiceann, future analytic béicfidh, verbal noun béiceadh, past participle béicthe)

First Conjugation (A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	béicim	béiceann tú; béicir^†	béiceann sé, sí	béicimid	béiceann sibh	béiceann siad; béicid^†	a bhéiceann; a bhéiceas / a mbéiceann; a mbéiceas	béictear
	past	bhéic mé; bhéiceas	bhéic tú; bhéicis	bhéic sé, sí	bhéiceamar; bhéic muid	bhéic sibh; bhéiceabhair	bhéic siad; bhéiceadar	a bhéic / ar bhéic*	béiceadh
	past habitual	bhéicinn	bhéicteá	bhéiceadh sé, sí	bhéicimis; bhéiceadh muid	bhéiceadh sibh	bhéicidís; bhéiceadh siad	a bhéiceadh / ar bhéiceadh*	bhéictí
	future	béicfidh mé; béicfead	béicfidh tú; béicfir^†	béicfidh sé, sí	béicfimid; béicfidh muid	béicfidh sibh	béicfidh siad; béicfid^†	a bhéicfidh; a bhéicfeas / a mbéicfidh; a mbéicfeas	béicfear
conditional		bhéicfinn	bhéicfeá	bhéicfeadh sé, sí	bhéicfimis; bhéicfeadh muid	bhéicfeadh sibh	bhéicfidís; bhéicfeadh siad	a bhéicfeadh / ar bhéicfeadh*	bhéicfí
subjunctive	present	go mbéice mé; go mbéicead^†	go mbéice tú; go mbéicir^†	go mbéice sé, sí	go mbéicimid; go mbéice muid	go mbéice sibh	go mbéice siad; go mbéicid^†	—	go mbéictear
subjunctive	past	dá mbéicinn	dá mbéicteá	dá mbéiceadh sé, sí	dá mbéicimis; dá mbéiceadh muid	dá mbéiceadh sibh	dá mbéicidís; dá mbéiceadh siad	—	dá mbéictí
imperative		béicim	béic	béiceadh sé, sí	béicimis	béicigí; béicidh^†	béicidís	—	béictear
verbal noun		béiceadh
past participle		béicthe

* Indirect relative
† Dialect form

béic f ‎(genitive singular béice, nominative plural béiceacha)

Declension of béic

Second declension

Bare forms

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
béic	bhéic	mbéic
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.