Definify.com

Definition 2024

ayılmak

ayılmak

Turkish

Verb

ayılmak ‎(third-person singular simple present ayılır)

  1. (intransitive) to sober up
  2. (intransitive) to come to (after fainting)
  3. (intransitive) to realize the facts, see the light

Antonyms

Related terms

  • ayık
  • ayıkmak

Derived terms

  • ayılma
  • ayılış
  • aygın
  • ayıltmak
  • ayılabilmek
  • ayılmamak
  • ayılamamak

Conjugation

positive - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple ayılır mıyım? ayılır mısın? ayılır mı? ayılır mıyız? ayılır mısınız? ayılırlar mı?
present continuous ayılıyor muyum? ayılıyor musun? ayılıyor mu? ayılıyor muyuz? ayılıyor musunuz? ayılıyorlar mı?
past definite ayıldım mı? ayıldın mı? ayıldı mı? ayıldık mı? ayıldınız mı? ayıldılar mı?
past continuous ayılıyor muydum? ayılıyor muydun? ayılıyor muydu? ayılıyor muyduk? ayılıyor muydunuz? ayılıyorlar mıydı?
future simple ayılacak mıyım? ayılacak mısın? ayılacak mı? ayılacak mıyız? ayılacak mısınız? ayılacaklar mı?
negative - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple ayılmam ayılmazsın ayılmaz ayılmayız ayılmazsınız ayılmazlar
present continuous ayılmıyorum ayılmıyorsun ayılmıyor ayılmıyoruz ayılmıyorsunuz ayılmıyorlar
past definite ayılmadım ayılmadın ayılmadı ayılmadık ayılmadınız ayılmadılar
past continuous ayılmıyordum ayılmıyordun ayılmıyordu ayılmıyorduk ayılmıyordunuz ayılmıyordular
future simple ayılmayacağım ayılmayacaksın ayılmayacak ayılmayacağız ayılmayacaksınız ayılmayacaklar

References

  1. ↑ Nişanyan, Sevan (2002–), “ayıl-”, in Nişanyan Sözlük
  2. ↑ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003) Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill: “*p`ā́dV”

Etymology

From Ottoman Turkish آییلمق ‎(ayılmak), from Old Turkic [script needed] ‎(adıl-, “to sober up”),[1] passive of Proto-Turkic *ād- ‎(“to sober up”), possibly from Proto-Altaic *p`ā́dV ‎(“sober, attentive”).[2] The simplest form is not attested in Common Turkic, therefore Nişanyan assumes Old Turkic *ad- “to separate, distinguish, notice” and claims Old Turkic [script needed] ‎(adır-, “to separate”) (see ayırmak) and adıl- must be causative and passive forms of this stem respectively. He gives the example of Arabic فَرَقَ ‎(faraqa, “to separate, distinguish”). Cognate with Azeri ayılmaq ‎(“to wake up, sober up”), Turkmen aýylmak ‎(“to recollect oneself”).

Similar Results