Definify.com
Definition 2025
averruncans
averruncans
Latin
Participle
āverruncāns m, f, n (genitive āverruncantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | āverruncāns | āverruncantēs | āverruncantia | ||
| genitive | āverruncantis | āverruncantium | |||
| dative | āverruncantī | āverruncantibus | |||
| accusative | āverruncantem | āverruncāns | āverruncantēs | āverruncantia | |
| ablative | āverruncante, āverruncantī1 | āverruncantibus | |||
| vocative | āverruncāns | āverruncantēs | āverruncantia | ||
1When used purely as an adjective.