Definify.com
Definition 2025
autumandus
autumandus
Latin
Participle
autumandus m (feminine autumanda, neuter autumandum); first/second declension
- which is to be sserted
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | autumandus | autumanda | autumandum | autumandī | autumandae | autumanda | |
| genitive | autumandī | autumandae | autumandī | autumandōrum | autumandārum | autumandōrum | |
| dative | autumandō | autumandō | autumandīs | ||||
| accusative | autumandum | autumandam | autumandum | autumandōs | autumandās | autumanda | |
| ablative | autumandō | autumandā | autumandō | autumandīs | |||
| vocative | autumande | autumanda | autumandum | autumandī | autumandae | autumanda | |