Definify.com
Definition 2024
autumandus
autumandus
Latin
Participle
autumandus m (feminine autumanda, neuter autumandum); first/second declension
- which is to be sserted
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | autumandus | autumanda | autumandum | autumandī | autumandae | autumanda | |
genitive | autumandī | autumandae | autumandī | autumandōrum | autumandārum | autumandōrum | |
dative | autumandō | autumandō | autumandīs | ||||
accusative | autumandum | autumandam | autumandum | autumandōs | autumandās | autumanda | |
ablative | autumandō | autumandā | autumandō | autumandīs | |||
vocative | autumande | autumanda | autumandum | autumandī | autumandae | autumanda |