Definify.com

Definition 2024


assuefaciens

assuefaciens

Latin

Participle

assuēfaciēns m, f, n (genitive assuēfacientis); third declension

  1. accustoming

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
nominative assuēfaciēns assuēfacientēs assuēfacientia
genitive assuēfacientis assuēfacientium
dative assuēfacientī assuēfacientibus
accusative assuēfacientem assuēfaciēns assuēfacientēs assuēfacientia
ablative assuēfaciente, assuēfacientī1 assuēfacientibus
vocative assuēfaciēns assuēfacientēs assuēfacientia

1When used purely as an adjective.